Zmarł ks. kanonik Józef Maciążka. Nie lubił rozgłosu, pomagał po cichu

Śp. ks. kan. Józef Maciążka urodził się 15 stycznia 1949 r. w Toporzysku i tam chodził do szkoły podstawowej. Naukę kontynuował w Liceum Ogólnokształcącym w Jordanowie. Odpowiadając na głos powołania podjął studia w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej, w czasie których został przymusowo wcielony do służby w tzw. kleryckich jednostkach Ludowego Wojska Polskiego w Bartoszycach. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk kardynała Karola Wojtyły w 1974 r .

Po święceniach jako wikariusz pracował w Parafii Narodzenia NMP w Żywcu (do 1980 r.) oraz Parafii św. Floriana w Krakowie (do 1988 r.). W latach 1988 - 2001 był proboszczem parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Woli Batorskiej, a od 2001 do 2015 roku był proboszczem Parafii Nawiedzenia NMP w Kasince Małej.

- Był gospodarzem z prawdziwego zdarzenia i ojcem dla swoich parafian. Powierzona mu wspólnota rozwinęła się duchowo, a mienie z dnia na dzień przysparzało powodów do dumy - tak wspominają zmarłego kapłana parafianie. 

Dzięki jego staraniom, wytrwałej pracy oraz wzorowej relacji z parafianami udało się wymalować wnętrze kościoła i wyremontować organy oraz wszystkie ołtarze. Ponadto wymieniono posadzkę, a także odnowiono fasadę kasinczańskiej świątyni. Parafia wzbogaciła się o przestronny, duży parking. Na cmentarzu parafialnym wykonano grobowiec dla księży, a nad nim ołtarz polowy. Przykryto dach plebanii, wybudowano budynek gospodarczy, garaże i salkę nad nimi. Wokół kaplicy na Zagródcu postawiono ogrodzenie, a w jej wnętrzu położono nową posadzkę.

Śp. ks. kan. Józef Maciążka dbał o sprawy urzędowe regulując kwestie własności dot. mienia powierzonej mu wspólnoty. W dokumentach parafialnych zostawił przejrzysty porządek. Swoich parafian zawierzył Matce Bożej Nieustającej Pomocy wprowadzając cotygodniowe nabożeństwa z prośbami i podziękowaniami do tej orędowniczki we wszystkich sprawach. Przygotował parafię do jubileuszu 100 – lecia jej istnienia. Zadbał o porządek na cmentarzu parafialnym i wprowadził Msze św. odprawiane na tej nekropolii w dzień Wszystkich Świętych oraz tydzień po uroczystościach odpustowych w parafii.

Czynił dobro z potrzeby serca. Nie lubił rozgłosu, pomagał po cichu. Widział potrzebujących i w ich wsparcie zaangażował całą wspólnotę wprowadzając bratnią pomoc świąteczną. Jego dobre serce i szczodrość poznali kasinczanie podczas wielkiej powodzi, która dotknęła tę miejscowość w 2014 roku. Pozyskał wówczas pomoc z Caritas Polska, udostępnił pomieszczenia parafialne na potrzeby magazynu darów przekazywanych poszkodowanym parafianom, a dla służb pracujących przy usuwaniu skutków wielkiej wody otworzył drzwi plebanii. Całą akcję wspierał modlitwą, pracą, pomocą rzeczową i finansową. Stał się łącznikiem pomiędzy potrzebującymi, a niosącymi wszelką pomoc.

NEKROLOGI

Był niezwykle skromnym człowiekiem o wielkim sercu. Niedoścignionym wzorem człowieka, księdza, gospodarza, uczciwego, sumiennego, bez reszty oddanego Bogu i ludziom, niosącego pomoc, modlitwę, czyny. Niezwykłego w swojej prostocie, wyróżniającego się inteligencją, poczuciem piękna do spraw duchowych i materialnych oraz wysoką kulturą osobistą przejawiającą się w każdym geście, słowie, czynie, zachowaniu i relacjach. Nie przywiązywał wagi do swoich wygód, nie gromadził rzeczy osobistych. Wartość stanowiło dla niego mienie powierzonej mu wspólnoty.

W 2008 roku odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi za działalność społeczną i charytatywną. W 2016 roku odebrał pierwszy stopień oficerski, podporucznika rezerwy, za swój przymusowy pobyt w wojsku. W 2017 roku otrzymał wyróżnienie „Za zasługi dla Gminy Mszana Dolna” za swoją pracę i działalność społeczną przyczyniającą się do rozwoju tego samorządu.

Po przejściu na emeryturę pozostał w Parafii Nawiedzenia NMP w Kasince Małej. Od 2017 r. mieszkał w Domu Księży Emerytów w Makowie Podhalańskim. Już wtedy w sercach kasinczan zasiał tęsknotę za swoją codzienną obecnością, szczerym, ale cichym uśmiechem, dobrym słowem, otwartością… Tęsknotę za nim samym, do której w styczniowy wieczór 2024 roku dołączyła pustka. Zmarł wielki człowiek. (Magdalena Polańska, Fot. UG Mszana Dolna)